Kuran-ı Kerim

h. 1063 [1653]

Sabancı Üniversitesi Sakıp Sabancı Müzesi (Emirgan, İstanbul, Türkiye)

Serlevha tezhibinde, ortada satır araları altınlı Fatiha ve Bakara suresi yer alır. Enli pervazı uzun kenarda haşiyelidir; sure metninin dört tarafını yatay enli ve dikey dar tezhipli bölmeler çevreler. İri mavi hatayiler enli pervazı çepeçevre kuşatır. Farklı tonda altın ve lacivert ağırlıklı bu tür serlevha tezhibi İslam dünyasında hazırlanan sanatlı Kuran nüshalarında genelde 15. yüzyıldan başlayarak sürekli kullanılmıştır. Sure başları unvan tezhiplidir. Sayfa kenarlarında, özenle tasarlanan Kuran nüshalarında okumayı kolaylaştıran hizip, aşr, cüz yerlerini gösteren ve “gül” denen geleneksel süslemelere yer verilmemiş, bu yerler altın rıka hatla yazılarak gösterilmiştir.

Miklepli, dış kapakları vişne rengi deri cildin üzeri derin gömme, yaldızlı, iki yanda şişkin oval şemseli, köşebentli ve pervazlıdır. Vişneçürüğü rengindeki deri iç kapakları ise gömme yaldız salbekli şemselidir. Cilt özgündür, sertabı yenilenmiştir. Sertab üzerindeki gömme kartuş içine kalıpla “Masun ve mahfuz bir kitaptır. O’na yalnız pak olanlar dokunabilir” ayetleri (Vakıa suresi: 78-79) yazılmıştır.

Ferağ kaydı: y. 417b: Ketebehu Ömer bin el-hac İsmail muhasebeten hazine-i Erzurum sene selase ve sittin ve elf min el hicretu’l nübüvveti.