Bu nadide Kuran nüshası, Fatiha suresi ve Bakara suresinin ilk dört ayetini süsleyen levha tezhiple açılır. Bu sayfaların satır araları beyne’s-sütur’dur. Satırların etrafındaki yatay ve dikey dikdörtgen alanların ve bu alanları çeviren enli pervazın içi altın zemine altınla, altın ve lacivet zemine pembe, beyaz, mavi minicik rozet çiçekler ve altın dallarla bezenmiştir. Enli pervazı ise münavebeli dizilmiş mavi hatayiler ile kırmızı karanfillerden oluşan tığ motifi çevreler. Sure başları ile sayfa kenarındaki içinde beyaz mürekkeple cüz, aşr, hizb yazılı güller de özenle tezhiplidir. 470a-471a yaprakları arasındaki Arapça ketebe kaydının anlamı şöyledir: “Kudret sahibi Allah’ın rahmetine muhtaç, zayıf kul, Kuran’ı bir araya getirenin [Hz. Osman] benzeri olan Hafız Osman tarafından kıyamet gününde, ihsan ve gufran sahibi olan rabbinin lütfunu, Hz. Peygamberin şefaatini dileyerek Ramazan’ın sonlarında hesap gününün sahibi Allah’ın yardımıyla izzet ve şeref sahibinin [Hz. Muhammed] hicretinin 1093 senesinde yazılmıştır”. Yaprak 471b’de nesih hatla Kuran okuma sırasında bazı harflerin özellikleriyle ilgili Farsça bir metin eklenmiş ve bu metnin son satırının iki yanındaki altınlı kartuşların içine müzehhibin ismi, sağda Zehhebehu el-fakir, solda Hasan b. Mustafa olmak üzere yazılmıştır. Miklepli cildin vişne rengi dış kapakları gömme salbekli şemseli, köşebentli ve enli pervazlıdır. Üstat bir mücellidin yaptığı cilt, eserin özgün kabı değildir; 19. yüzyıl sonlarında yapılmış olmalıdır.
